Paul: Ik ben in de Regina Mundi Kerk in Soweto, een lang gekoesterde wens van ons koor. Deze rooms-katholieke kerk was in periode van de apartheid een verzamelplaats voor de mensen die streden tegen de apartheid. Het werd ook wel de volkskathedraal genoemd. Het is een immens groot kerkgebouw met prachtige glas-in-loodramen aan de zijkant en een imposante trap naar het altaar. Er kunnen meer dan 5000 mensen in!

De kerk loopt langzaam vol met mensen in mooie kleding. Het is zondag en we zijn aanwezig in de dienst, een ouderwetse katholieke mis. Ik herken veel als oud-misdienaar. We zitten met ons koor in de voorste banken achter het koor van de kerk. Aan het einde van de dienst gaan we samen met dit koor naar voren en mogen zingen, eerst alleen, later met het kerkkoor samen.

Ik zie de verbaasde gezichten bij de zwarte mensen als wij hun liederen in hun taal zingen en het ontroert me; mijn keel schroeft dicht en heb moeite om te blijven zingen. Na de verbazing zie ik de blijheid en hoor vrouwen enthousiast gillen en een klaterend applaus.

Buiten komt na afloop een oudere man naar mij toe en zegt: ‘You guys are white Zulu’s!’